Η «αρχή της αμοιβαιότητας» είναι
προφανές πως αγνοείται από την ελληνική εξωτερική πολιτική, παρόλο που
την βρίσκει συνεχώς εμπρός της, αλλ’ ως απολογούμενη. Και βέβαια, δεν
εννοούμε να την εφαρμόσει επί των Μεγάλων Δυνάμεων -όπου εκεί έχουν ισχύ
τα επιχειρήματα των Αθηναίων πριν κατασφάξουν τους Μηλίους- αλλά και
επί χωρών, όπου μπορούν να υπάρξουν επιτυχίες.
Το θέμα παρουσιάζεται κυρίως με την Τουρκία, αλλ’ όχι μόνον με αυτήν. Οι
παραβιάσεις των μεταξύ μας συνθηκών γίνονται επί μονίμου βάσεως, ενώ οι
απαντήσεις μας συνήθως είναι χλιαρές, έως και γελοίες. Αναφέρομαι στην
περίπτωση, όπου η Τουρκία με τον δεύτερο Αττίλα κατέλαβε το 38% της
Κύπρου, προσφύγαμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας το οποίο δια ψηφίσματος
καταδίκασε την ενέργεια, και η τότε ναυαρχίδα της Ν.Δ. στα ΜΜΕ, η
εφημερίδα «Βραδυνή» κυκλοφόρησε με τίτλο «Ισχυρό ράπισμα στην Τουρκία»!
Χάσαμε την μισή Κύπρο και το αντάλλαγμα προς ικανοποίησή μας ήταν το
«ισχυρό ράπισμα», το οποίο όπως είναι προφανές, ουδόλως αντελήφθη η
σύμμαχός μας και φίλη χώρα -κατά την προσφιλή ορολογία των πολιτικών
μας- να επιπίπτει στις παρειές της. Τέτοιο «δούλεμα» προς τον ελληνικό
λαό.
Και φυσικά η Τουρκία, εφευρίσκει περιπτώσεις εκ του μη όντος και απαιτεί
σεβασμό της αρχής της αμοιβαιότητας. Πολλές φορές και με πανομοιότυπο
τρόπο, Τούρκοι αξιωματούχοι απαιτούν σε περίπτωση που θα επιτρέψουν την
λειτουργία της Σχολής της Χάλκης, να αποδεχθούμε τις τουρκικές
απαιτήσεις στο θέμα των ιμάμηδων της Θράκης και την λειτουργία
«τουρκικών» σωματείων.
Δεν πρόκειται περί θράσους. Αλλά περί συνειδητής πολιτικής ενός κράτους
επί ενός άλλου, το οποίο δεν απαιτεί διεκδίκηση αυτών που δικαιούται,
αλλ’ απολογείται συνεχώς. Ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης κ.
Μπουλέν Αρίντς, συνέδεσε την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της
Χάλκης (που επανήλθε στο προσκήνιο έπειτα από εκτενές δημοσίευμα της
τουρκικής εφημερίδας «Hurriyet») με την ανάκληση της πρόσφατης
τροπολογίας που ψήφισε το ελληνικό Κοινοβούλιο για τον διορισμό 240
ιμάμηδων.
Ο κ. Αρίντς, μεταξύ άλλων, τόνισε: «Κοιτάζοντας τα όσα κάνουμε εμείς
στην Τουρκία δεν είναι δυνατόν να φέρουμε δίπλα-δίπλα αυτά που γίνονται
στην τουρκική και μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα. Μια απόφαση της
κυβέρνησής μας είναι η εξής:
» Θα κάνουμε όσα απαιτούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες,
αλλά έναντι αυτών όλων που κάνουμε εμείς δεν είναι δυνατόν να
αποδεχθούμε τα όσα υπόκειται μια χούφτα μουσουλμανική τουρκική
μειονότητα στην Δυτική Θράκη. Εκείνοι οι οποίοι επιθυμούν την λειτουργία
της Θεολογικής Σχολής ας δουν και από αυτήν την πλευρά και μετά να
συζητήσουμε σοβαρά για τα αιτήματά τους».
Πρώτον, για την Σχολή της Χάλκης η Ελλάδα μόνον συναισθηματικό και
ιστορικό ενδιαφέρον μπορεί να επιδείξει. Αποτελεί περιουσιακό στοιχείο
του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης, το οποίο δεν ελληνικό αλλ’
Οικουμενικό και μάλιστα «ρωμέικο», όπως το αποκαλεί και ο Πατριάρχης
(ρουμ-ορθοδόξ).
Αλλά και αν ήταν ελληνικό, πάλι δεν μπορεί να υπάρξει αμοιβαιότητα,
επειδή η Τουρκία απαιτεί να εκλέγονται οι ιμάμηδες και οι μουφτήδες στην
Ελλάδα, όμως στην Τουρκία δεν εκλέγονται, αλλά διορίζονται. Και
διορίζονται, επειδή κι εκεί όπως και παντού, οι θρησκευτικοί λειτουργοί
του ισλάμ έχουν και δικαστικές αρμοδιότητες, άρα είναι υπάλληλοι του
δημοσίου.Αναφέρομαι μόνον σ’ αυτό το περιστατικό, επειδή υπάρχουν φωνές
στην Ελλάδα, δήθεν «προοδευτικών» που συντάσσονται με το τουρκικό
αίτημα, χωρίς να εμβαθύνουν στα «παράπλευρα».
Προ ολίγου καιρού, συνέβησαν δραματικά γεγονότα στην Αλβανία, με την
καταλήστευση κυριολεκτικά -πλην της ιεροσυλίας- του ναού στην Πρεμετή.
Εκεί έχουμε το καθ’ όλα νόμιμο δικαίωμα -επειδή πρόκειται για εθνική
κοινότητα- να απαιτήσουμε δυναμικά την εφαρμογή του δικαίου. Δεν το
πράξαμε. Μας δίνει όμως την αφορμή η Κομισιόν. Η οποία σε ερώτηση του
ευρωβουλευτή κ. Κουμουτσάκου, απάντησε μεταξύ άλλων:
«Η Συμφωνία για τη ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ της Αλβανίας και της
Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, ο εποικοδομητικός διάλογος
και η διασφάλιση της ύπαρξης κράτους-δικαίου, σεβασμού των δικαιωμάτων
ιδιοκτησίας, θρησκευτικής ελευθερίας και λατρείας, είναι το πλαίσιο μέσα
στο οποίο θα πρέπει να βρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση -άρα λύση την
οποία θα αποδέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας- για το θέμα της
Εκκλησίας των Εισοδίων της Θεοτόκου στην πόλη Πρεμετή της Αλβανίας».
Έχουμε επομένως μια καταδίκη, ουσιαστικά, της Αλβανίας. Έχουμε σκοπό,
βασιζόμενοι σ’ αυτήν, να πράξουμε κάτι, έστω και επί τη βάσει της αρχής
της αμοιβαιότητας (πολύ μεγάλο μέρος που καλύπτει τα ελλείμματα του
αλβανικού προϋπολογισμού, προέρχεται από τα νόμιμα και παράνομα
εμβάσματα των εν Ελλάδι Αλβανών πολιτών).
Ο Μακεδών
Ο Μακεδών
πηγή http://www.voria.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου