Με ανάρτηση της, στο προσωπικό της προφίλ η κα Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, συγχαίρει την Δέσποινα Βανδή, όσο αφορά την
στάση της μετά τις δηλώσεις για στήριξη της Χρυσής Αυγής από τον Νότη Σφακιανάκη και την διακοπή της καλλιτεχνικής συνεργασίας
τους φέτος.
Η κ. Ξενογιαννακοπούλου θέτει έμμεσα ένα κρίσιμο ζήτημα, εκείνο του ρόλου όσων στην κοινωνία λειτουργούν ως ινδάλματα, καθότι δεν μπορείς να κάνεις χρήση του όρου «πνευματικής
ηγεσίας» στην χώρα και πως αυτοί διαμορφώνουν και επηρεάζουν την νέα γενιά.
Και εδώ αρχίζει η δικιά μας ένσταση, γιατί
απαιτούνται σήμερα ινδάλματα για να μας «διδάξουν» και να καθορίζουν την στάση μας; Δεν είναι επικίνδυνο; Που είναι η τριακονταετίες
παιδεία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που διαμόρφωσε κριτικά και
ελεύθερα σκεπτόμενους Έλληνες; και τέλος
το προβοκατόρικο. Ταξικά ο Νότης που ανήκει; Χθες δήλωνε και στήριζε το ΠΑΣΟΚ
και τον γραμματέα του τον Κ. Σκανδαλίδη, τι είναι εκείνο που τον έσπρωξε προς την
Χρυσή Αυγή; Αυτό πρέπει να απαντηθεί, γιατί αν δεν απαντήσουμε, κύρια σε αυτό θα χάσουμε. Η Αριστερά πρέπει να βλέπει τα θέματα σε κάθε στιγμή σφαιρικά και όχι επιφανειακά. Αυτό είναι το ζητούμενο όχι φωνές, όχι ευχές, απαιτείται
κοινωνική επανεξέταση της κοινωνίας στην χώρα σήμερα.
Το κείμενο της κας Ξενογιαννακοπούλου:
Μπράβο στη Δέσποινα Βανδή για τη στάση της! Αισθάνομαι την ανάγκη να την επικροτήσω, γιατί τις δύο τελευταίες μέρες διάβασα πολλά ειρωνικά και άδικα σχόλια. Μακάρι συνολικά ο πνευματικός και καλλιτεχνικός κόσμο της χώρας μας να είχε σηκώσει ανάστημα απέναντι στον φασισμό, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που δεν δικαιολογείται η ουδετερότητα, σήμερα που όλοι οφείλουμε να λαμβάνουμε σαφή και ξεκάθαρη θέση. Πολλοί σχολίασαν υποτιμητικά το ρεπερτόριο της, λες και αυτό είναι το θέμα. Άλλοι την κατέκριναν ότι δεν ήταν μέχρι σήμερα πολιτικοποιημένη, και κάποιοι υπονόησαν ότι υπάρχει κρυφή διαφημιστική ατζέντα… Αγαπητοί φίλοι και συναγωνιστές το κρίσιμο ερώτημα είναι ένα. Είναι ανάγκη να συγκροτηθεί σήμερα ένα πλατύ και μαζικό δημοκρατικό αντιφασιστικό μέτωπο; Είναι! Και, βέβαια, αυτό δεν μπορεί να γίνει με στενές αντιλήψεις, μιζέρια, καχυποψία, μικροψυχία και ελιτισμό. Αντίθετα αξίζει να σταθούμε σε τρία ζητήματα. Πρώτον, στην αναφορά της στους μετανάστες γονείς της, ευθεία βιωματική υπόμνηση σε ένα λαό προσφυγιάς και ξενιτεμού. Δεύτερον, στο έμπρακτο παράδειγμα που δίνει σε ένα ευρύ λαϊκό και νεανικό κοινό, γιατί δεν έκανε απλή δήλωση, αλλά αποχώρησε από τη δουλειά της ,σε μια περίοδο που ακόμη και για τους τραγουδιστές η κρίση έχει συνέπειες. Τρίτον, ακριβώς επειδή δεν έχει «πολιτικοποιημένη» ταυτότητα, η αντίδραση της δείχνει πόσο έχει ευαισθητοποιηθεί πια η κοινωνία στην ακροδεξιά απειλή, και ότι ωριμάζουν, έστω και καθυστερημένα, οι προϋποθέσεις για ένα ισχυρό αντιφασιστικό δημοκρατικό κίνημα. Για όλους αυτούς τους λόγους, μπράβο στη Δέσποινα Βανδή για τη στάση της. Μακάρι να την ακολουθήσουν και άλλοι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου