Φάκελος ΔΕΗ: Οι κερδοσκόποι των αγορών και οι διαρθρωτικές αλλαγές στην ηλεκτρική ενεργεία

του Δημήτρη Πιπεργιά

Στα μέσα της δεκαετίας του 80 τα λιμνάζοντα συσσωρευμένα κεφάλαια αναζήτησαν «επενδυτική διέξοδο» στην «απελευθέρωση των αγορών ηλεκτρικής ενέργειας» .

Μέχρι τότε ο ηλεκτρισμός δεν παρουσίαζε κερδοσκοπικό-επενδυτικό ενδιαφέρον αφού η πρόβλεψη αποδόσεων ήταν μικρή και ο χρόνος αποσβέσεων εξαιρετικά μεγάλος .

Η απουσία «επενδυτικού» ενδιαφέροντος εξ’ άλλου σε συνδυασμό με την ανάγκη εξηλεκτρισμού της υπαίθρου και την αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ( φράγματα –ορυχεία - υδροηλεκτρικά και θερμικά εργοστάσια - δίκτυα μεταφοράς και διανομής ), που απαιτούσαν μεγάλα κεφάλαια και επιχειρήσεις κλίμακας, οδήγησε στην ίδρυση της ΔΕΗ και τις εξαγορές των ηλεκτρικών εταιριών που υπήρχαν σ όλη την Ελλάδα (δεκαετίες 50-60-70 ).

Ο χρόνος των αποσβέσεων των ενεργειακών επενδύσεων είναι δηλωτικός των παραπάνω.

Η ΔΕΗ τον υπολόγιζε και τον υπολογίζει τουλάχιστον στην 25ετία. Οι ιδιώτες επενδυτές μετά βίας επενδύουν με ορίζοντα την 10ετια .

Η «απελευθέρωση των αγορών» έχει σαν προκάλυμμα την θεωρία ότι ο ανταγωνισμός θα εξασφαλίσει μείωση των τιμών στον καταναλωτή και είναι  κύρια επιδίωξη των νεοφιλελεύθερων οικονομικών προγραμμάτων σχεδόν όλων των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων.

Το ηλεκτρικό ρεύμα από βασικό κοινωνικό αγαθό χαρακτηρίσθηκε «προϊόν» και η λογική της κοινής ωφέλειας αντικαταστάθηκε από αυτήν της κερδοφορίας.

Στην κατεύθυνση αυτή συνέβαλαν οι τεχνολογικές εξελίξεις στις μονάδες παραγωγής (θεαματική βελτίωση του βαθμού απόδοσης - μείωση κόστους – εισαγωγή νέων καυσίμων κλπ) και στη διαχείριση των συστημάτων Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΗΕ).(πληροφορική – τηλεπικοινωνίες κλπ).

 Όπου όμως εφαρμόστηκε η «απελευθέρωση» είχε τα αντίστροφα, από τα θεωρητικά επιδιωκόμενα αποτελέσματα .Έτσι είχαμε αύξηση των τιμών στον τελικό καταναλωτή και πτώση όλων των δεικτών ποιότητας των προσφερόμενων αγαθού και υπηρεσιών.

Σημειώνεται ότι στη χώρα μας η τιμή του ρεύματος  παρέμεινε -μέχρι πρότινος  - από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη και τα αποτελέσματα της αξιοποίησης των εγχώριων ενεργειακών πόρων, που έγινε τις περασμένες δεκαετίες, απολάμβανε  ο Λαός και η εθνική μας οικονομία.

Η «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ» ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

Τελικά η θεωρία της απελευθέρωσης  επικράτησε.

Με οδηγίες της Ε.Ε έγινε υποχρέωση και για τη χώρα μας.

Βασικός νόμος ο Ν.2773/99 που οδήγησε στην σημερινή δομή της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Βασική διάταξη για την εύρυθμη και οικονομικά αποτελεσματική λειτουργία της αγοράς είναι αυτή του άρθρου 3 ν2773 για την εποπτεία του κράτους «η οποία ασκείται από τον αρμόδιο Υπουργό στα πλαίσια του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού της Χώρας ». Ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός «διαμορφώνεται σε δεκαετή και πενταετή κυλιόμενη βάση και προσλαμβάνει την μορφή απόφασης του αρμοδίου Υπουργού και γνωστοποιείται στην αρμόδια διαρκή επιτροπή της Βουλής, λαμβάνει υπόψη του τα υπάρχοντα και πιθανολογούμενα ενεργειακά αποθέματα σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο και τις τάσεις της διεθνούς αγοράς και αποσκοπεί : α)στην ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού της Χώρας β)στην προστασία του περιβάλλοντος στα πλαίσια και των διεθνών υποχρεώσεων της Χώρας γ) στην ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη της Χώρας και δ) στην παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας και την επίτευξη υγιούς ανταγωνισμού με στόχο την μείωση του κόστους ενέργειας για το σύνολο των χρηστών και καταναλωτών».
Μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός δεν προέκυψε έκτοτε εξαιτίας των πιέσεων που ασκούσαν οι «επενδυτές» και των προθέσεων των εκάστοτε Υπουργών να έχουν λιτά τα χέρια τους για οποιεσδήποτε - χρυσοφόρες πολλές φορές - διευθετήσεις.

Το μίγμα καυσίμου ήταν και παραμένει βασικό στοιχείο του σχεδιασμού και επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το κόστος ,την κερδοφορία άρα και τις τιμές του ρεύματος.
Η εγκατάλειψη του εγχώριου λιγνίτη, στο όνομα της «προστασίας» του παγκόσμιου περιβάλλοντος, σε στιγμές βαθιάς κρίσης της εθνικής μας οικονομίας και μεγάλης ανάγκης αύξησης των εξαγωγών και μείωσης των εισαγωγών, σε συνδυασμό με την υποκατάσταση του από ακριβά εισαγόμενα καύσιμα, κερδοφόρες για λίγους εισαγωγές και πανάκριβες ηλιακές KWH, υπονομεύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, υποσκάπτει τα θεμέλια της και οδηγεί σε πανάκριβο ρεύμα.

Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Η γνώση των κανόνων και της λειτουργίας της αγοράς Η.Ε. όπως έχει διαμορφωθεί αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την κατανόηση των επιδιώξεων των μεγάλων συμφερόντων που ενεργοποιούνται στην αγορά ηλεκτρισμού , του οικονομικού οφέλους τους και της γενικότερης ζημιάς που προκύπτει από κάθε «ρύθμιση» και κάθε «κανόνα»!

Με βάση τα προβλεπόμενα από τους νόμους :

Α) Κάθε μονάδα παραγωγής Η.Ε, που έχει διαθέσιμη εγγυημένη ισχύ, (αποδεικτικό διαθεσιμότητας  ισχύος) προσφέρει τις δυνατότητες της στον Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας  (ΑΔΜΗΕ ΑΕ).

Η διαθεσιμότητα αυτή αμείβεται από 45000 εως  90000 ευρώ/ MW το χρόνο (ενταχθεί ή δεν ενταχθεί στο σύστημα για παραγωγή) και η δαπάνη μετακυλίεται στους τελικούς καταναλωτές μέσω των παγίων χρεώσεων ισχύος.

Β) Την προηγούμενη κάθε ημέρας υποβάλλονται στον ΑΔΜΗΕ, από τους προμηθευτές και εξαγωγείς, δηλώσεις απαιτούμενου φορτίου ανά ώρα προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των πελατών-καταναλωτών και από τους παραγωγούς και χονδρεμπόρους- εισαγωγείς προσφορές έγχυσης . Οι προσφορές έγχυσης αφορούν την ισχύ ανά ώρα που μπορούν να διαθέσουν την επομένη και για τους παραγωγούς επιπρόσθετα την τιμή διάθεσης που αντανακλά «τουλάχιστον» το μεταβλητό κόστος λειτουργίας (καύσιμο + λιπαντικά) της μονάδας παραγωγής. Οι προσφορές μπορεί να είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα (30%) μηδενικές, αρκεί ο μέσος όρος των προσφορών να αντανακλά τουλάχιστον το μεταβλητό κόστος.

 
Γ)Με βάση τις δηλώσεις και  τις προσφορές  γίνεται ο ημερήσιος προγραμματισμός της επόμενης ημέρας. Ο προγραμματισμός αποβλέπει στη κάλυψη όλων των αναγκών σε Η.Ε. Επειδή η Η.Ε. δεν αποθηκεύεται και η έλλειψη της οδηγεί σε διακοπές ακόμη και black out κάθε στιγμή πρέπει να εισρέουν στο σύστημα ποσότητες ρεύματος που να καλύπτουν την ζήτηση.

Οι εισροές προγραμματίζεται να προέρχονται κατά προτεραιότητα
1.Από ΑΠΕ (Ανεμογεννήτριες – Φωτοβολταϊκά - Μικρά Υδροηλεκτρικά - Υποχρεωτικά νερά για αρδεύσεις και υδροδοτήσεις – Γεωθερμία - Βιοαέριο κλπ)
2.Από εισαγωγές
3. Από μονάδες παραγωγής ξεκινώντας από τη φθηνότερη. Παρέκκλιση γίνεται για λόγους ασφάλειας του συστήματος και γενικότερου συμφέροντος . (Κίνδυνοι black out – τεχνικά ελάχιστα και ευελιξία των μονάδων - αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων κλπ) .

Δ)Το απόγευμα της παραμονής, μετά την κατάρτιση του προγράμματος, γίνεται η εκκαθάριση των λογαριασμών και την τρίτη επομένη ημέρα - με βάση την εκτέλεση του - γίνονται οι εκκαθαρίσεις των αποκλίσεων από αυτό.

Ε)Όλες οι εισροές από ΑΠΕ, εισαγωγές και μονάδες παραγωγής αποπληρώνονται με βάση την ακριβότερη τιμή έγχυσης ανά ώρα που ονομάζεται Οριακή Τιμή του Συστήματος (ΟΤΣ) .

Έτσι εξηγείται και το πάθος των ιδιωτών να αφαιρεθεί από τη ΔΕΗ σημαντικό ποσοστό από το ρεύμα πού παράγεται με καύσιμο τους φθηνούς λιγνίτες και η διαχείριση των υδροηλεκτρικών εργοστασίων να γίνεται με τρόπο που να δημιουργεί υψηλή ΟΤΣ. Έτσι η όποια ωφέλεια προκύπτει τόσο από το εθνικό μας καύσιμο όσο και από τα υδροηλεκτρικά, να μετατραπεί άμεσα σε υψηλή κερδοφορία των συμφερόντων που ενεργοποιούνται στην αγορά Η.Ε. με ότι αυτό συνεπάγεται για τις τιμές του ηλεκτρισμού. Πιστεύουν ότι αφαιρώντας από τη ΔΕΗ σημαντικές ποσότητες φθηνής ενέργειας θα επιτύχουν υψηλότερη Οριακή τιμή για περισσότερες ώρες την ημέρα, άρα υψηλότερα έσοδα στα ταμεία τους.

Η πληρωμή της παραγωγής των ΑΠΕ και της συμπαραγωγής γίνεται από τον Λειτουργό Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας(ΛΑΓΗΕ ΑΕ) ο οποίος εισπράττει την αμοιβή των σχετικών εισροών στο σύστημα με την  καθοριζόμενη ΟΤΣ και  τα ειδικά τέλη(Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων -ΕΤΜΕΑΡ – ΕΡΤ κλπ)   και καταβάλλει από τον  ειδικό λογαριασμό που τηρείται την αμοιβή που καθορίζουν τα μακροχρόνια συμβόλαια των παραγωγών.

Από την Ημερήσια Αγορά Ηλεκτρικής Ενέργειας (Η.Α.Η.Ε.) αγοράζουν ηλεκτρικό ρεύμα οι προμηθευτές και εξαγωγείς με βάση τις δηλώσεις φορτίου και χρεώνονται με βάση την ΟΤΣ .

Η αμοιβή των παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας  προέρχεται τόσο από την ισχύ όσο και από τις εγχύσεις που  πραγματοποιούν οι μονάδες παραγωγής..

Εισπράττουν δηλαδή αμοιβή τόσο από τα αποδεικτικά διαθεσιμότητας ισχύος(ΑΔΙ) όσο και από τις εισροές τους στην ημερήσια αγορά .
Όλα τα παραπάνω καθορίζονται από νόμους αλλά και από τους κώδικες που διαμόρφωσαν και διαμορφώνουν τους κανόνες λειτουργίας της ημερήσιας αγοράς .

Η Ρ.Α.Ε. (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) εισηγείται, μετά από «διαβούλευση» με τους «παίχτες της αγοράς», τους κώδικες που έχουν την μορφή  κυβερνητικών  (υπουργικών) αποφάσεων και «εγγυάται» την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς .

Η αγορά ηλεκτρισμού έχει διαμορφωθεί πάνω στα κοινόχρηστα, πλέον, δίκτυα μεταφοράς και διανομής αφορά το σύνολο των καταναλωτών. Κάθε καταναλωτής μπορεί να επιλέξει τον προμηθευτή του

.
Η ΔΕΗ προσαρμόσθηκε νομοθετικά  στη νέα πραγματικότητα και διασπάστηκε οργανωτικά και λειτουργικά «για να εξασφαλιστεί ανεξαρτησία και κοινοχρηστικότητα των δικτύων» τα οποία παραχώρησε σε δύο θυγατρικές εταιρίες Μεταφοράς και Διανομής Η.Ε.  Έτσι διαχωρίσθηκε σε

α) ΔΕΗ ΑΕ  Παραγωγό ηλεκτρικής ενέργειας με θερμοηλεκτρικά , και μεγάλα υδροηλεκτρικά εργοστάσια (στα θερμικά εργοστάσια χρησιμοποιεί σαν καύσιμα τους εγχώριους λιγνίτες, το Φ.Α. και το πετρέλαιο) και Προμηθευτή - Έμπορο Η.Ε.

β) ΑΔΜΗΕ ΑΕ Διαχειριστή  του συστήματος μεταφοράς. (θυγατρική της ΔΕΗ ΑΕ)

γ) Διαχειριστή Ελληνικού Δικτύου Διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΔΕΔΔΗΕ ΑΕ) Διαχειριστή του Δικτύου διανομής και Διαχειριστή των Αυτονόμων δικτύων Νήσων (Θυγατρική της ΔΕΗ ΑΕ ) και τέλος

δ) ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗΜΕΣ ΑΕ (θυγατρική της ΔΕΗ Α.Ε.) η οποία διαχειρίζεται όλες τις εγκαταστάσεις ΑΠΕ της ΔΕΗ και προσπαθεί να μεγαλώσει(;) την παρουσία της ΔΕΗ  στο τομέα αυτό.

ΔΙΑΓΚΩΝΙΣΜΟΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ

Από το 1999, σχεδόν όλες, οι μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες πήραν θέση για την απελευθέρωση.

Ο μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός δεν καταρτίσθηκε παρά τις προβλέψεις του νόμου και το 2001 μάλιστα, στην έναρξη των διαδικασιών αδειοδότησης νέων μονάδων ηλεκτροπαραγωγής (με βάση το ν 2773/99 οι άδειες εκδίδονται από τον Υπουργό μετά από γνώμη της ΡΑΕ), εκδηλώθηκε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον που αύξανε την ισχύ κατά 50%.

Προκειμένου να αφεθεί χώρος για τους ιδιώτες επενδυτές μάλιστα απαγορεύτηκε στη ΔΕΗ να κατασκευάσει νέα εργοστάσια και όσες  νέες μονάδες αδειοδοτήθηκαν ήταν σε αντικατάσταση παλαιών.

Η «απελευθέρωση» της αγοράς  δημιούργησε περίεργες συσπειρώσεις και παράλογες απαιτήσεις.

Προέκυψε η συσπείρωση των αδειούχων υποψήφιων «παραγωγών» και έγινε θεσμικός συνομιλητής!!!! Η συσπείρωση αυτή πρόβαλε  αιτήματα και πέτυχε Ρυθμίσεις που αντιστρατεύονται τις αρχές της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού .Το έργο της συνέχισε με επιτυχία ο Ελληνικος Σύνδεσμος Ανεξαρτήτων Εταιριών  Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ). Έτσι αντί για  θωράκιση του ανταγωνισμού, με διαδοχικές τροποποιήσεις των κανονισμών, πέτυχαν το ρίσκο τους  σαν «επενδυτές»  να καλυφθεί απόλυτα με τις πάγιες χρεώσεις   από τους καταναλωτές και έτσι την  απόλυτη προστασία τους από τον ανταγωνισμό, εξασφαλίζοντας  σίγουρη κερδοφορία των επενδύσεων τους.

Το 2004 κατασκευάσθηκαν οι πρώτες ιδιωτικες θερμοηλεκτρικές μονάδες ( 3 αεριοστροβιλικές) μετά από εγγυήσεις και μακροχρόνια σύμβαση επικουρικών υπηρεσιών(ν3175/03) για να ακολουθήσει η μονάδα των ΕΛΠΕ (Ενεργειακή Θεσσαλονίκης) που έγινε με πολιτική απόφαση και σε λάθος σημείο για την ευστάθεια του συστήματος (στο βορρά αντί για το νότο). Αναπτύχτηκαν όμως οι χονδρεμπορικές εταιρίες που εξασφάλισαν εισαγωγές  κύρια τη Βουλγαρία αποκομίζοντας σημαντικά κέρδη.

 Το καλοκαίρι του 2008 η ΟΤΣ με την οποία γίνονται οι αγοροπωλησίες ηλεκτρισμού ξεπέρασε τα 120 ευρώ/KWH. Η εκτίναξη των τιμών του Φ.Α. – ακολουθούν με εξάμηνη υστέρηση τις τιμές του πετρελαίου - σε συνδυασμό με την υψηλή ζήτηση οδήγησε την ΟΤΣ σε ιστορικά υψηλά. Είχαμε τότε αλλεπάλληλες ανατιμήσεις των τιμών ηλεκτρισμού. Οι εισαγωγείς και παραγωγοί κατέγραφαν υπερκέρδη και η ΔΕΗ σημαντικές ζημιές.

Καθιερώθηκε τότε η Ρήτρα Αναπροσαρμογής Καυσίμων. Δεν εφαρμόσθηκε όμως γιατί επήλθε η παγκόσμια οικονομική κρίση και η θεαματική αποκλιμάκωση των τιμών του πετρελαίου.

 Το πάρτι των κερδών πού έκαναν οι ιδιώτες παραγωγοί και εισαγωγείς δημιούργησε ισχυρά κίνητρα για να κατασκευαστούν και νέες ιδιωτικές μονάδες παραγωγής. Σήμερα έχουν ενταχθεί στο σύστημα και μπορούν μα το τροφοδοτήσουν με ηλεκτρικό ρεύμα οι παρακάτω ιδιωτικές μονάδες ηλεκτροπαραγωγής όλες με καύσιμο το εισαγόμενο Φ.Α.

   

1. 1.     Elpedison-Θίσβη                         410     MW
2. 2.     Ενεργειακή Θεσσαλονίκης         390     MW
3. 3.     Protergia cc                                 433     MW
4. 4.    Αλουμίνιον ΑΕ                              334     MW
5. 5.    Ηρων Θερμοηλεκτρική I                 50     MW
6. 6.    Ηρων  Θερμοηλεκτρική II               50     MW
7. 7.    Ηρων  Θερμοηλεκτρική III              50     MW
8. 8.    Ηρων II  Βοιωτίας                         423     MW
9. 9.    KORINTHOS POWER                434     MW                                                                                             

Οι παραλογισμοί(:::) των «ρυθμίσεων» όμως παρέμειναν και επιτάθηκαν με την οικονομική κρίση, αφού με πολλαπλάσια  εγκατεστημένη ισχύ καλύπτεται μικρότερη ζήτηση. Η κρίση οδήγησε σε νέα προκλητικά αιτήματα εκ μέρους των «επενδυτών» τα οποία δυστυχώς υιοθετούσε η ΡΑΕ και δεχόταν η κυβέρνηση !

                            

                        ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Τις επιδιώξεις των ιδιωτικών συμφερόντων που επικαλούνται - για να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους - την περαιτέρω «απελευθέρωση της αγοράς» προωθούν τα επικαιροποιημένα μνημόνια και οι θεματοφυλακές τους τροϊκανοί.

Η εφαρμογή του σχεδίου για το άνοιγμα της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη σε τρίτους, τα λεπτομερή σχέδια για τη διασφάλιση ενός μεγίστου ανοίγματος της αγοράς σε ότι αφορά το μη διασυνδεδεμένο σύστημα (Κρήτη-Ρόδος ), η δέσμευση να ανατεθεί η διαχείριση των υδάτινων πόρων σε ανεξάρτητο φορέα, η αντανάκλαση των τιμών της χονδρεμπορικής αγοράς στο ενεργειακό τμήμα των ρυθμιζόμενων τιμολογίων, οι ανεξάρτητοι χειριστές στα συστήματα μεταφοράς και διανομής και η μεταβίβαση νέων αρμοδιοτήτων στη ΡΑΕ που εμπεριέχονται σε ειδικό κεφάλαιο στο μνημόνιο Νο 4  (έγιναν τα περισσότερα) και τέλος η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ στα πλαίσια του προγράμματος «αξιοποίησης της κρατικής περιουσίας» είναι ζητήματα κολοσσιαίας σημασίας για την εθνική οικονομία, την ανταγωνιστικότητά της και το ΛΑΟ.

                         Η  ΙΔΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ   ΔΕΗ

Τα στόχο-χρονοδιάγραμμα για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ που ανακοίνωσε η

κυβέρνηση προβλέπει τα ακόλουθα:

α) Ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ με την πώληση του 66% των μετοχών της εταιρείας σε ιδιώτη επενδυτή.
Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει ολοκλήρωση της μετοχοποίησης  του και το πέρασμά του στο δημόσιο  μέσα στο 2013. Την επιλογή του «επενδυτή» μέσα στο δεύτερο   τριμήνου του 2014.
Το Δημόσιο θα συμμετέχει άμεσα  στην εταιρεία με ποσοστό 34% (καταστατική μειοψηφία), αν επιτραπεί από τη τρόικα  οι μετοχές του ΑΔΜΗΕ  να έχουν ξεχωριστή διαχείριση από εκείνες της ΔΕΗ.

β) Δημιουργία  και πώληση νέας καθετοποιημένης «μικρής ΔΕΗ», που να είναι βιώσιμη, ανταγωνιστική. Στην «μικρή ΔΕΗ»  θα δοθεί το 30% του παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ, λαμβάνοντας υπόψη τόσο  τις   παλαιές  μονάδες που αποσύρονται όσο και τις νέες μονάδες που κατασκευάζονται η τελείωσαν.

Ακόμη, θα έχει αναλογικό ποσοστό από τη  δραστηριότητα της Γενικής Διεύθυνσης Εμπορίας της ΔΕΗ, το παραγωγικό μείγμα και τη πελατειακή βάση της,

Το σχέδιο  περιλαμβάνει  αποεπένδυση λιγνιτικών, υδροηλεκτρικών και μονάδων φυσικού αερίου που σήμερα λειτουργεί η ΔΕΗ, καθώς και για  πρόσβαση της νέας εταιρείας σε αποθέματα και ορυχεία λιγνίτη.

Συνολικά, η «μικρή ΔΕΗ» θα προικοδοτηθεί  από τη ΔΕΗ 1.400 MW μονάδων με καύσιμο λιγνίτη, 500 MW υδροηλεκτρικού δυναμικού και 500 MW μονάδων φυσικού αερίου.

Ένα μέρος των υποχρεώσεων της ΔΕΗ θα μεταφερθεί μαζί με τα στοιχεία ενεργητικού στη «μικρή ΔΕΗ», ενώ το τίμημα που θα επιτευχθεί, δεν θα πρέπει να δημιουργεί ζημία στη ΔΕΗ. Η νέα εταιρεία θα στελεχωθεί με το ανθρώπινο δυναμικό που απασχολείται στις συγκεκριμένες παραγωγικές μονάδες και ορυχεία και από το ανάλογο ανθρώπινο δυναμικό των λοιπών διευθύνσεων της ΔΕΗ.
Στόχος τους είναι  να γίνει έναρξη των δραστηριοτήτων της νέας εταιρείας το 2015. Η προετοιμασία εκτιμάται να ολοκληρωθεί έως τον Ιούνιο του 2014, οι επαφές με επενδυτές θα γίνουν το καλοκαίρι του ίδιου έτους και η εκτέλεση της συναλλαγής να ολοκληρωθεί εντός του πρώτου τρίμηνου του 2015(πώληση κατά 100%).

γ) Πώληση του 1/3 των μετοχών που διαθέτει το Δημόσιο στη ΔΕΗ και αντιπροσωπεύουν το 17% της εταιρείας, κατά προτίμηση με προσέλκυση στρατηγικού επενδυτή.

Η προεργασία θα αρχίσει αμέσως μετά την οριστικοποίηση του καταλόγου παγίων που θα περιλαμβάνονται στη νέα εταιρεία. Η διαγωνιστική διαδικασία αναμένεται να αρχίσει εντός του τρίτου τριμήνου του 2015 όποτε και εκτιμάται ότι θα ολοκληρωθεί το τέλος του 2015.
Σημειώνεται ότι η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ θα λαμβάνει υπόψη τους τελικούς όρους της συναλλαγής πώλησης της «μικρής ΔΕΗ».

Είναι προφανές ότι με την  ολοκλήρωση των σχετικών διαδικασιών ο απόλυτος έλεγχος του φυσικού μονοπωλίου ( Δίκτυα), αλλά και του αγαθού της ηλεκτρικής ενέργειας, θα περάσει στα ιδιωτικά συμφέροντα και το πιθανότερο σε μεγάλους ευρωπαϊκούς  ομίλους,  αφαιρώντας από την  Ελληνική κυβέρνηση κάθε δυνατότητα σχεδιασμού και καθιστώντας τους καταναλωτές  «δέσμιους» σε συνθήκες……απελευθέρωσης!!!!!

       Δημήτρης Πιπεργιά ήταν Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ -ΔΕΗ

Πρώην Βουλευτής ΠΑΣΟΚ,

και Μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ